Salamoe Alaykoum wa Rahmatullahi wa Barakatuh
Lieve mama,

Even wat leeswerk vandaag :-).
Vind je het lastig om langere stukken te lezen?
Verdeel het dan over 2 of 3 (of meer) keer bijvoorbeeld.

Vaak hoor je en lees je over moeders die eigenlijk nooit hun geduld verliezen
of die altijd maar zo vriendelijk praten tegen hun kind.
Vooral op Social Media ziet alles er altijd even leuk en gezellig uit.
Soms heb je het idee dat je de enige van de hele wereld bent die zichzelf soms zo kan verliezen in boosheid.
Maar echt waar lieve mama, elke moeder wordt weleens boos, verliest haar geduld weleens
en weet uit frustratie niets anders meer dan gewoon even heel hard te schreeuwen.
De juiste manier? Misschien niet!
Maar wel o zo menselijk!

Tijdens het coachen van moeders zijn me een heleboel dingen duidelijk geworden
en één daarvan is dat we van tijd tot tijd allemaal weleens TE boos worden op onze kinderen.

Dus ja, je mag boos zijn.
Allah heeft ons deze emotie niet voor niets gegeven.
Het is zelfs gezond voor de emotieregulering van jouw eigen kinderen dat je laat zien
dat je boos bent en ook als je het gewoon benoemd: "Ik ben nu even heel boos"!
Het is een emotie, een perfect normale emotie.
En ook een hele gezonde emotie.
Maar toch wordt het vaak gezien als een hele negatieve emotie, die eigenlijk niet mag bestaan.
Zowel bij volwassenen als bij kinderen.
Van jongs af aan wordt ons al verteld dat we niet boos hoeven (of zelfs mogen) zijn,
dat boosheid eigenlijk iets slechts is.
Met als gevolg dat we als volwassenen ons vaak heel oncomfortabel voelen bij boosheid.
Onze eigen boosheid, maar ook die van onze kinderen.
Maar het is normaal. Je mag boos zijn en boos worden.
Het is zelfs helemaal niet gezond om je boosheid op te kroppen.

Allah heeft ons deze emotie niet voor niets gegeven.
Boosheid heeft ook een nut, als je bijvoorbeeld aangevallen wordt of bedreigd of je ziet onrecht.
Dan is het heel normaal dat je daar boos over wordt.
Maar extreme woede (en dat is toch iets anders dan "gewoon boos") is altijd schadelijk.
Er zit namelijk een groot verschil in boosheid door onrecht of onderdrukking
of boosheid vanuit je reptielenbrein (dus vanuit jouw instincten en niet bewust) of omdat je ego is aangetast.

Zo is het bijvoorbeeld normaal dat je boos wordt als je je kind voor de
zoveelste keer vraagt om iets te doen, het is volkomen normaal dat je boos wordt
als jouw kind tegen jou begint te schreeuwen.
Het is normaal als je boos wordt als jou kind iets bewust kapot maakt.
Het is normaal om, zo af en toe, boos te worden op jouw kind.
Zo dat is gezegd!

Er zijn 4 basis emoties, waar alle andere emoties vandaan komen.
Blijheid, Verdriet, Angst & ook Boosheid.
Dus absoluut volkomen normaal om je boos te voelen.
Niets om je voor te schamen.
Misschien niet altijd een prettige emotie, maar gewoon een emotie zoals alle anderen.

Er is echter een verschil tussen af en toe boos zijn en TE boos zijn.
Boosheid waarin je jezelf verliest.
Boosheid waarin je dingen zegt en doet waar je spijt van krijgt.
Boosheid waar jouw kinderen (en jijzelf) verdrietig van worden.
Boosheid die ten koste gaat van jouw relatie met jouw kind.
Boosheid waar jij de controle kwijt bent.
En die boosheid, daar willen we vanaf :-)

Je mag boos zijn!!!
Het is het uiten van die boosheid waar we mee aan de slag gaan insha’Allah

Maar ook met deze cursus, en natuurlijk afhankelijk van hoeveel tijd en energie jij er zelf in stopt,
zal je af en toe nog TE boos reageren. En dat is volkomen normaal.
Je zult nu misschien denken: “Ja maar daarvoor heb ik deze cursus niet aangeschaft,
want nu vertel je me dat ik soms nog een boze moeder zal zijn”.
Yeps inderdaad, je bent menselijk. Je maakt fouten.
Oefening baart kunst, je zult zien dat het vanzelf beter zal gaan.
Maar iets nieuws leren kost nou eenmaal tijd!
Stel jezelf eens de volgende vragen:

Hoe handel jij nu als je boos wordt op jouw kind?
Hoe wil jij handelen als jij boos wordt?
Wat vind jij een goede manier?
Welke manier wil jij graag afleren? 

Pak je jouw werkboek er ook weer even bij?

Tot morgen weer insha'Allah.

Veel liefs Asmaa 🤍