Vraag maar raak

Voor kinderen is het stellen van vragen een manier om de wereld te ontdekken en te leren kennen.
Door vragen te stellen krijgt een kind meer begrip van de wereld om hem heen.
Vanaf de peuterleeftijd zul je dan ook eindeloze vragen krijgen.
Waarom zie ik de maan als het licht is? Waarom kan ik niet in de zon kijken? Waarom worden we moe? Waarom moet ik slapen? Waarom hebben alle bomen andere blaadjes? Waarom hebben wij allemaal een andere huidskleur?

Voor een kind is het stellen van vragen een belangrijk punt in zijn ontwikkeling, het maakt deel uit van het leerproces dat een jong kind doorloopt. Het hoort bij de taalontwikkeling en hun cognitieve ontwikkeling. Het helpt om zijn omgeving beter te begrijpen.
Het is aan de ouder hoe die om gaat met deze stormloop aan vragen. Bij sommige ouders kan deze voortdurende stroom aan vragen irritatie oproepen, maar toch is het belangrijk om echt te antwoorden. Zelfs bij lastige vragen. Allereerst heeft een peuter vaak heel veel plezier aan zo een gesprekje met zijn moeder. Neem de vragen dus serieus, zodat je peuter ervaart dat hij er toe doet.

Als een kind ouder wordt stopt hij op den duur met het stellen van zoveel vragen. Zijn nieuwsgierigheid veranderd, hij heeft te vaak geen antwoord gekregen of zijn vragen werden niet serieus genomen. Langzaamaan leert een kind vaak dat hij niet zoveel moet vragen, herkent hij de irritatie als hij weer komt met een vraag of wordt er duidelijk gezegd dat hij eens moet stoppen met die irritante vragen elke keer (ja echt waar!).
Ook op school worden kinderen vaak aangemoedigd om minder vragen te stellen omdat het de lessen verstoort en er simpelweg geen tijd is om alle vragen van alle kinderen te beantwoorden.

Door het stellen van vragen en het verwonderen waarom dingen zijn zoals ze zijn leert een kind vele nieuwe dingen, daarom zouden kinderen (en ook wij mama’s) nooit moeten stoppen met het stellen van vragen. En vooral ook ons kind moeten stimuleren tot het stellen van vragen, leer hem dat er geen domme, rare of stomme vragen bestaan. Leer dat hij alles kan en mag vragen (en vertellen).
Als kinderen de tienerjaren in gaan denken ze vaak dat ze heel veel weten en niets meer hoeven te vragen, maar zelfs dan stimuleer ze tot het stellen van vragen (en leer ze ook hoe ze zelf naar antwoorden moeten zoeken).

Mijn kinderen hebben de gewoonte om vele vragen te stellen als ze in bed liggen, “Mama, welke dieren worden er nu wakker? Welk geluid maakt een uil? Kunnen we Allah zien in Jannah? Krijg ik een chocolade boom in Jannah? Waarom kan ik niet vliegen? Hoe kan ik trouwen? Waarom valt een vlieg niet naar beneden als hij vliegt?
Je kunt het zo gek niet bedenken of de vraag is voorbij gekomen hier thuis, walhamdulillaah.
Omdat ik ook geen antwoord heb op alle vragen of soms even na moet denken hoe ik het beste kan beantwoorden, heb ik besloten om hun vragen op te schrijven.
Doe ik dit niet dan is de kans groot dat ik er ook niet meer op terug kom, simpelweg omdat ik dat dan in de drukte van het leven vergeet.
En aangezien ik hun nieuwsgierigheid en onderzoek drang graag wil stimuleren heb ik er uiteindelijk een “Vraag-maar-raak-boek” van gemaakt.

Daar mogen ze al hun vragen, maakt niet uit hoe gek, opplakken of opschrijven. Elke dag zoeken we er dan een paar uit om te beantwoorden. Het geeft hele mooie gesprekken en is een leuke manier om bezig te zijn met nieuwe dingen leren (en niet alleen voor de kinderen).